Avustralya’dan Isparta’ya: Aronya Çiftçiliği!

0

BEĞENDİM

0

Avustralya’da yıllarca yaşayan 64 yaşındaki Atilla Akın, emeklilik hayatına adım attıktan sonra memleketi Isparta’da çiftçilik yapmaya başladı. Çalıştığı yıllarda tezgahtarlık yapan Akın, emekli olduktan sonra Türkiye’de yılda 6 ay yaşamayı tercih etti. Bu süreçte, Antalya’da yaşayan çocuklarının önerdiği aronya meyvesi üzerine araştırmalar yaptı ve bu bitkinin tarımıyla ilgili bilgi toplamak için Tarım ve Orman Bakanlığı’na başvurdu.

Akın, ilk olarak 3 dekarlık bir alana aronya ekti. Ancak, talebin artması üzerine kısa sürede bu alanı 20 dekara çıkardı. Şu anda İstanbul ve İzmir’deki tüccarlara ürünlerini satmayı sürdürüyor. Bu süreç, sadece kendi hayatını değil, köydeki diğer çiftçilerin de üretim yaklaşımlarını değiştirdi. Akın, katıldığı bir röportajda, köydeki çiftçilere örnek olmanın kendisi için ne kadar önemli olduğunu vurguladı.

Akın, yaklaşık 2 yıl önce 3 dekarlık arazisine 800 aronya diktiğini belirtirken, aronyanın bağışıklık sistemini güçlendiren özelliklerinden dolayı “süper meyve” olarak da anıldığını ifade etti. Özellikle yerel pazarda bu sağlık yararının bilinci arttıkça aronya üretimi de her geçen yıl büyüyerek artış göstermiştir. Şu anda 20 dekarlık arazisinde 6 bin aronya bitkisine eriştiğini ve hasat döneminin yaklaştığını, meyvelerin olgunlaşmak üzere olduğunu bildirdi.

Atilla Akın, ürün için devlet desteği olduğunun altını çizerken, bu desteklerin diğer çiftçiler için de faydalı olabileceğini dile getirdi. Böylelikle, bölgedeki diğer çiftçilerin de aronya dikmeye başladığını gördüğünü ifade etti. Akın, aronyanın sağladığı kazancın diğer ürünlere göre oldukça iyi olduğunu belirtti. Aronya meyvesinin günümüzde gıda, sağlık ve kozmetik sektörlerinde kullanım alanı bulması, bu durumu daha da değerli kılar hale getirmiştir.

Sonuç itibarıyla, Akın, hem kendi yaşamına hem de köyündeki ekonomik aktivitelere katkıda bulunmaktan mutluluk duyduğunu sözlerine ekledi. Bu örnek başarı hikayesi, sadece bireysel bir çabanın ötesinde, yerel çiftçilerin de yeni ve kârlı ürünler yetiştirme konusundaki cesaretini artırmış ve tarımda çeşitliliği teşvik etmiştir. Akın gibi emekli bireylerin, memleketlerinde tarıma yönelmesi, tarımın sürdürülebilirliğine ve bölgenin ekonomik gelişimine önemli bir katkı sağlamaktadır.